Boekrecensies

Tezer Özlü’s tweede roman geeft je levenskracht, zo indringend is wat deze Turkse schrijfster vertelt

Veel draait in dit boek om vervreemding. Van jezelf en van je omgeving. Zo beseft Özlü dat het allerbelangrijkste in een mensenleven het verlangen naar een beminde is, om even later te constateren dat het bestaan neerkomt op de vraag „als we beminnen, bemind worden, elkaar beminnen, zijn we dan niet steeds alleen”.

Lees de volledige column in NRC.

Mijn vader herkende me gewoon niet meer en zei: ‘Jij bent zo mijn zoon niet meer’.

Zijn dieptepunt was tegelijkertijd Eduard Volkersz’ kantelpunt. Onder invloed van ghb en slaapmedicatie trapte hij zich een gebroken enkel. Om met een gipsvoet in de auto te stappen, out te gaan en 83 kilometer over de snelweg te slingeren.

Lees het volledige interview in het AD. 

Met Yasmin Namavar is Nederland een talentvolle, dichtende psychiater rijker

In bloemrijke taal, die soms aan Lucebert doet denken, beschrijft ze wat de wereld met haar doet en hoe ze zichzelf probeert te handhaven in de context van werk, familie, liefde, natuur.

Lees de volledige recensie in Trouw.

Oud-rechercheur ontrafelt op meeslepende wijze het verzwegen oorlogsverleden van zijn opa

De opa van Jan Struijs zweeg bijna zijn hele leven over de muiterij die hij in 1940 meemaakte op een koopvaardijschip en zijn jaren daarna in Indonesië. De kleinzoon slaagt erin dat verleden in een boek zorgvuldig te reconstrueren.

Lees meer in NRC.